Karaca (Capreolus capreolus)
Alt tabakası zengin yapraklı koru ormanlarını,ibreli yapraklı karışık ormanları ve baltalıkları sever, tarım alanlarının ormanla iç içe olduğu yerleri, bol miktarda çayırlık ve ağaçlıkların bulunduğu yapraklı korulukları ve korulu baltalıkları tercih eder.
Gece ve gündüz yayılır,genellikle akşam ve sabah saatlerinde,bazen öğleden sonraları ve aydınlık gece yarısından sonra otlar, atlayarak ve sıçrayarak hareket eder,sadece otlarken yürür,yerine bağlı bir hayvandır, çevresinden ayrılmaz, sonbahardan ilkbahara kadar yaşlı bir dişinin güttüğü irili ufaklı guruplar, kışın ise gurupların birleşmesiyle küçük sürüleri teşkil ederler, yaşlı erkekler ilkbaharda genellikle tek gezerler, haziranda çiftleşirler, gebelik süresi 11 aydır, genellikle ikiz doğururlar, yavrular doğduklarında ve ilk altı haftada iri beyaz beneklidirler, taze sürgün, tomurcuk, yaprak ve ot yiyerek beslenirler, üzümsü meyveler, kestane, meşe palamudu, yabani armut, erik gibi meyveler, yosunlar, mantarlar diğer gıdalarını teşkil eder, 15 yıla kadar yaşarlar.
Yurdumuzdaki geniş yayılış alanına rağmen sayıca çok azalmıştır.
Karaca (Capreolus capreolus) Avrupa, Anadolu ve Hazar Denizi'nin kıyılarında bulunan bir geyik türüdür. Ural Dağları'ndan doğuda Çin'e ve Sibirya'ya kadar dağılmış bulunan ayrı bir tür ise Sibirya karacası (Capreolus pygargus) olarak bilinir.
İki tür karaca Kafkas Dağları'nda bir araya gelir. Karaca bu dağların güney eteklerinde yer alırken, Sibirya karacası da kuzey eteklerinde bulunur. Karaca, kuzey İskandinavya ile İzlanda, İrlanda ve Akdeniz adaları dışında Avrupa'nın birçok bölgesinde görülür. Akdeniz bölgesinde yalnızca dağlık alanlarda bulunur, düzlüklerde ya ender görülür ya da hiç görülmez. Türkiye'de sıcak bölgelerde seyrek ağaçlı yerlerde görülür. Genellikle otsu bitki ve yapraklarla beslenirler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder